دوستت دارم و نمیدانی/دوستم داری و نمیدانم

_میدونی یه چیزی مثل خوره به جونم افتاده دلم میخواد یک نفر رو که یک بار در حقش یه بدی کردم  پیدا کنم و ازش حلالیت بطلم

_تو در حق کسی بدی کردی کی بوده این  آدم خوش شانس که تو این توی مهربون در حقش بدی کردی بگووو شاید من برات  پیدا کنم

_ببین این قضیه برا خیلی سااال پیشه من اون موقع شاید هفت ساال بیشتر نداشتم ولی عذاب وجدانش همیشه باهامه

_خب بگووو چی بوده کی بوده کجا بوده شاید کمکت کردم پیداش کنی حلالیت طلبیدی

_یه روز داشتم تو عالم بچگیم توی کوچه ها قدم میزدم رسیدم کنار  آب انبار قدیمی که پله میخورد میرفت پایین دیدم صدای چند نفر میاد که دارن پایین آب انبار بازی میکنند یهو شیطنتم گرفت یه سنگ بزرگ برداشتم پرت کردم پایین دیدم صدای گریه یه پسر بچه بلند شد و بدو بدو از پله ها اومد بالا منم ترسیده بودم داشتم فرار میکردم اومد وسط خیابون ایستاد بلند داد زد هیچ وقت نمیبخشمت یه لحظه نگاهم رو برگردوندم عقب دیدم صورتش پر از خونه ولی از ترس فرار کردم

_خب یعنی نمیدونی کی بود که بری ازش حلالیت بطلبی 

_نه اگه میدونستم که میرفتم عذاب وجدانش همیشه باهامه

_ حالا عذاب وجدان نداشته باش شایدم حلالت کرده

_کاش میتونستم از یه راهی مطمئن بشم

_ببین مثلا من خودم تو بچگی یه نفر یه بلایی سرم آورده ولی بخشیدمش

_عع کی جرات کرده سر عزیز دل من بلا بیاره بگووو خودم میرم نابوودش میکنم

_حالا زود قضاوت نکن شاید قصدی نداشته من تصمیم گرفتم ببخشمش

_نه ببین تو نیم دیگر من نیستی تمام منی من توی همه زندگیت شریکم حتی توی بخشیدنات منم باید ببینم اون فرد باید بخشیده بشه یا نه زود باش تعریف کن

_باشه میگم این جای بخیه رو میبینی رو پیشونیم 

_آره اتفاقا همیشه میخواستم بپرسم چرا این رد بخیه رو پیشونیته یالا بگووو چی بوده قضیه

_جونم برات بگه که یه بار توی نه یا ده سالگی با دوستام داشتم توی یه آب انبار قدیمی بازی میکردیم یهو یه سنگ از بالا پرت شد پایین خورد توی پیشونیم پله ها رو دو تا یکی دویدم بالا تا ببینم کیه یهو دیدم یه دختر با یه لباس صورتی با موهای بلند مشکی داره فرار میکنه هرچی صداش زدم ترسیده بود منم تصمیم گرفتم نبخشمش نه برای اینکه سنگ توی سرم زده بود فقط به خاطر اینکه اون روز آبشار موهای مشکیش دلم رو برد یه لحظه صبر نکرد تا سیر ببینمش با اینکه پونزده سال از این ماجرا میگذره ولی هیچ وقت فراموشش نکردم هنوز تاب موهاش وقت فرار جلو چشمامم اون روز میخواستم یه لحظه صبر کنه تا بهش بگم

_تا بهش چی بگی

_تا بهش بگم دوستش دارم ولی فک نمیکردم پونزده سااال بعد بتونم بهش بگم تو اون سنگ رو به سرم نزدی خونه قلبم رو دق الباب کردی.

پ.ن این خاطره واقعیه البته نه به این سبکی که من نوشتم دوست داشتم اینجوری بنویسم 

دنیا خیلی کوچیکه خیلی زیاااد گاهی کنار یکی هستی که سالها دنبالش میگشتی میخواستی پیداش کنی ولی الان کنارت هست و نمیشناسیش 

چقدر وبلاگ خوبه آرومه میتونی طولانی بنویسی میتونی عاشقانه بنویسی کلا جای دنجیه اما امان از اینستا