بچه که بودم، هروقت السون و ولسون نشون میداد، تلوزیون رو خاموش میکردم. خواهرم که میخواست ببینه دعوامون میشد. میگفتم من وقتی صورت دون دون رو میبینم حالم بد میشه، واقعیتشم این بود که از صورت دون دون چِندشم میشد و دلم یه حالی میشد. برا همین هیچ وقت دوست نداشتم السون و ولسون رو ببینم.
بزرگتر که شدم، زیاد برام پیش اومد که وقتی یه تعداد زیادی حفره یا برآمدگی نامنظم کنار هم میدیدم، چِندشم میشد و توانایی نگاه کردن بهش رو نداشتم. نمیدونم که بقیه آدما هم این جالت رو دارند یا نه
خیلی برام پیش اومده که رفتم وسیله ای چیزی بخرم دیدم یه حالت فرو رفتگی یا برآمدگی های ریز ریز کنار هم داره حالم از دیدنش بد شده و نخریدم .
چند وقت پیش توی اینستا دیدم یه نفر راجع به سندرم ترایپوفوبیا نوشته، سندرم ترس از الگوهای نا منظم.
برام سواله که بقیه هم همچین حسی رو نسبت به این تصاویر دارند یا نه؟؟
البته همه تصویرا برام چندش آور نیست، مثلا همین عکس اول که تصویر کندو هست نه تنها چندش آور نیست، تازه از نظرم قشنگم هست. اما عکسای بعدش واقعا حالم رو بد میکنه نه اینکه بترسم ولی یه حالت مشمئز کننده بدی بهم دست میده از دیدنشون.
مخصوصا این عکس
درباره این سایت